برترین روش استعدایابی کودکان

تست استعدادیابی کودکان به معنای شناسایی و شناخت استعدادهای آنان در زمینه های مختلف اعم از هنری، علمی، ریاضی، ورزشی و ... است. با استفاده از روش های مختلف مانند بازی های تعاملی، مشاهده، ارزیابی کار آموزشی و غیره می توان استعدادهای کودک را شناسایی و ارتقا داد.

استعدادیابی کودک می تواند به شناسایی و شکوفایی استعدادهای آنها در زمینه های مختلف کمک کند. به عنوان مثال با شناسایی استعدادهای هنری می توان برنامه های آموزشی و پژوهشی ویژه ای برای آنها طراحی کرد. این برنامه ها به کودک کمک می کند تا استعدادهای خود را شکوفا کنند و در زمینه های مورد علاقه خود برتر شوند.

علاوه بر این، شناسایی استعدادهای کودک می تواند به بهبود ارتباط آنها با محیط آموزشی و خانواده کمک کند. با شناسایی استعدادهای کودکان، والدین و مربیان می توانند برنامه های آموزشی ویژه ای برای آنها طراحی کنند و به این ترتیب کودکان نسبت به محیط خود احساس مسئولیت بیشتری می کنند.

به طور کلی استعدادیابی می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و پیشرفت آنها در زندگی شخصی و حرفه ای کمک کند. به کودکان کمک می کند استعدادهای خود را شناسایی کرده و در مسیری که انتخاب می کنند رشد کنند.

کودکان موجوداتی کنجکاو و خلاق هستند. آنها دنیای اطراف خود را با چشمانی باز و ذهنی آماده برای یادگیری و تجربه می نگرند. این ویژگی ها فرصتی طلایی برای والدین فراهم می کند تا استعداد و خلاقیت فرزندان خود را کشف کنند و زمینه را برای شکوفایی آنها فراهم کنند. ما باید با استفاده از روش های استعدادیابی، استعداد کودکان را شناسایی کنیم و آنها را پرورش دهیم.

استعداد یابی کودکان

متسفانه در گذشته تنها شاخصه های ابتدایی همچون IQ (هوش عمومی) بررسی می شد و کودکانی که در زمینه های هنری، درک مطلب و غیره استعدادهای نهفته داشتند نادیده گرفته می شدند. اما امروزه با استفاده از جدیدترین روش های علمی دنیا به بررسی ابعاد استعدادیابی کودکان در زمینه های زیر پرداخته می شود:

  1. استعدادهای ذهنی
  2. استعدادهای روانی
  3. هوش هیجانی
  4. هوش عمومی
  5. ظرفیت های مغزی
  6. خلاقیت 
  7. ساختارهای مغزی 
  8. و غیره

اهمیت کشف استعدادیابی کودکان

استعداد و خلاقیت دو ویژگی مهم در رشد و موفقیت کودکان هستند. استعداد به توانایی یادگیری و انجام یک کار با سرعت و دقت بیشتر از سایرین اشاره دارد. خلاقیت نیز توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه است.

استعداد یابی کودکان در سنین پایین بسیار مهم است، زیرا در این سنین مغز کودکان در حال رشد و تکامل است و استعدادهای آنها به راحتی شکوفا می‌شوند. اگر والدین و مربیان بتوانند استعدادهای کودکان را در این سنین شناسایی و پرورش دهند، می‌توانند به آنها کمک کنند تا در آینده به موفقیت‌های بزرگی دست یابند. این امر می تواند به کودک در موارد زیر کمک کند:

  • احساس رضایت و خوشبختی: کودکانی که استعداد و خلاقیت خود را کشف می کنند، احساس رضایت و خوشبختی بیشتری دارند. آنها می توانند از انجام فعالیت هایی که از آنها لذت می برند، لذت ببرند و احساس موفقیت کنند.
  • رشد و پیشرفت: استعداد و خلاقیت می تواند به کودکان کمک کند تا در زمینه های مختلف زندگی خود رشد و پیشرفت کنند. کودکان خلاق معمولاً یادگیرندگان بهتری هستند و می توانند مسائل را به روش های جدید و نوآورانه حل کنند.
  • موفقیت در آینده: استعداد و خلاقیت می تواند به کودکان کمک کند تا در آینده موفق شوند. کودکانی که استعداد و خلاقیت خود را پرورش می دهند، می توانند در زمینه های شغلی و تحصیلی خود به موفقیت دست یابند.
  • توسعه مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی: فعالیت در زمینه‌های مختلف می‌تواند به کودکان کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را توسعه دهند. این امر می‌تواند به آنها کمک کند تا در آینده در تعامل با دیگران موفق‌تر باشند.

راهکارهایی برای استعدادیابی کودکان

برای کشف استعدادیابی کودکان، والدین می توانند از روش های زیر استفاده کنند:

  • فرصت های مختلف را در اختیار کودک قرار دهید: به کودک اجازه دهید تا در فعالیت های مختلف شرکت کند و چیزهای جدید را تجربه کند. این کار به او کمک می کند تا استعدادها و علایق خود را کشف کند.
  • به علایق کودک توجه کنید: به علایق کودک خود توجه کنید و از او بپرسید که چه فعالیت هایی را دوست دارد. این کار به شما کمک می کند تا استعدادهای نهفته او را شناسایی کنید.
  • از کودک حمایت کنید: از کودک خود حمایت کنید و به او کمک کنید تا استعدادهای خود را پرورش دهد. این کار به او اعتماد به نفس می دهد و انگیزه او را برای ادامه تلاش افزایش می دهد.
  • پرورش هویت: تشویق و ستایش یک راه طولانی برای بسط و توسعه ی استعدادهای کشف شده ی فرزند شما خواهد بود. بگذارید کودک شما بداند که شما به توانایی های او افتخار می کنید و علاقه ی خود را به موضوعات مورد علاقه ی او، خواه خود شما به این موضوعات علاقه داشته باشید یا نه؛ نشان دهید.

برخی از فعالیت هایی که می توانند به کشف استعداد و خلاقیت کودک کمک کنند عبارتند از:

  • بازی های آزاد: بازی های آزاد مانند بازی با اسباب بازی ها، ساخت کاردستی و نقاشی کردن می توانند به کودکان کمک کنند تا خلاقیت خود را بروز دهند.
  • فعالیت های هنری و موسیقی: فعالیت های هنری مانند نقاشی، موسیقی، رقص و نمایش می توانند به کودکان کمک کنند تا استعدادهای هنری خود را کشف کنند.
  • فعالیت های علمی و ریاضی: فعالیت های علمی و ریاضی مانند حل معما، انجام آزمایشات و ساخت سازه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا استعدادهای علمی و ریاضی خود را کشف کنند.
  • فعالیت های ورزشی: فعالیت های ورزشی مانند دویدن، پرش، شنا و رقص می توانند به کودکان کمک کنند تا استعدادهای ورزشی خود را کشف کنند.
  • همیشه در حال نظارت و جستجو باشید:  کودکان ممکن است معمولا استعدادهای خود را تشخیص ندهند، با این حال به صورت غریزی این استعدادها را دنبال می کنند، به عنوان مثال، چنانچه کودک شما علاقه ی خاصی به جعبه نقاشی دارد، این می تواند یک نشانه از این مطلب باشد که او یک هنرمند است- او ممکن است که هنوز کار زیادی با قلم موی خود انجام ندهد- اما صبر و شکیبایی شما با تکامل استعداد او ارزش پیدا خواهد کرد.
  • برای کودک خود فرصت ها را فراهم کنید: اگر هیچ فرصتی برای یک توانایی برای تغذیه آن وجود نداشته باشد، ممکن است این توانایی در کل سال های شکل گیری کودک سرکوب شود. به عنوان مثال، اگر کودک یک استعداد برای نواختن طبل و دنبک دارد، ممکن است تا زمانی که بر روی طبل ضربه نزند، این استعداد در او شکوفا نشود. مهم است که طیف وسیعی از فرصت ها را برای کودک خود فراهم کنید بطوری که هر استعداد پنهانی بتواند بروز یافته و شکوفا شود.

استعداد یابی کودکان از چه سنی

بهترین سن استعدادیابی کودکان ۳ تا ۶ سالگی است. در این سنین، کودکان در حال رشد و یادگیری هستند و توانایی‌های بالقوه خود را به نمایش می‌گذارند. همچنین، مغز کودکان در این سنین انعطاف‌پذیرتر است و استعدادها را به راحتی می‌پذیرد.

البته استعدادیابی کودکان را می‌توان از سنین پایین‌تر نیز انجام داد. برخی از متخصصان معتقدند که استعدادیابی کودکان از سنین ۲ تا ۳ سالگی نیز امکان‌پذیر است. اما در این سنین، تشخیص استعدادها دشوارتر است و ممکن است نتایج دقیقی حاصل نشود.

ه طور کلی، هر چه سن کودکان برای استعدادیابی پایین‌تر باشد، نتایج دقیق‌تر خواهد بود. بنابراین، والدین و مربیان باید از سنین پایین به کودکان توجه کنند و استعدادهای آنها را شناسایی کنند.

برای استعدادیابی کودکان، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

  • آزمون‌های استعدادیابی: این آزمون‌ها توسط متخصصان طراحی شده‌اند و توانایی‌های مختلف کودکان را در زمینه‌های مختلف مانند هوش، استعدادهای تحصیلی، استعدادهای هنری، استعدادهای ورزشی و … ارزیابی می‌کنند.
  • مشاهده رفتار کودکان: والدین و مربیان می‌توانند با مشاهده رفتار کودکان، استعدادهای آنها را شناسایی کنند. برای مثال، اگر کودکی به موسیقی علاقه زیادی دارد و در آن استعداد دارد، ممکن است در آینده یک نوازنده یا خواننده موفق شود.
  • مشاوره با متخصصان: والدین می‌توانند با مراجعه به متخصصان در زمینه استعدادیابی، از آنها کمک بگیرند. متخصصان با بررسی رفتار کودکان و انجام آزمون‌های مختلف، می‌توانند استعدادهای آنها را به طور دقیق‌تر شناسایی کنند.
 

مرکز جامع توانبخشی سرو در زمینه مشاوره و ارزیابی خانواده و انجام تست های هوش، استعدادیابی و … فعالیت می نماید. جهت تماس با کلینک جامع توانبخشی سرو باشماره تلفن های  3734-8809-021 و 09355505670 تماس حاصل فرمایید.

کاردرمانی ذهنی چیست؟

کاردرمانی ذهنی بخشی از کاردرمانی است که بررسی اختلالات روان در کودکان خواهد پرداخت. کاردرمانی ذهنی در کودکان با بهره گیری از متدهای تخصصی به آموزش مفاهیم شناختی و تقویت مهارت‌ها و کارکردهای اجرایی مغز در زمینه ذهنی و درکی می‌پردازد. در واقع متخصصان این رشته تلاش می‌کنند با بهره‌گیری از فعالیت‌های هدفمند کارکردهای اجرایی مغز را تصحیح کرده و به بهبود کیفیت زندگی این افراد کمک کنند.

اهداف کاردرمانی ذهنی

با آگاهی یافتن از اهداف کاردرمانی ذهنی به راحتی می‌توان تعیین کرد که چه کسانی می‌توانند از خدمات آن استفاده کنند. همچنین در صورت استفاده از خدمات آن از روندهای کاری و کارهایی که برای مراجع باید انجام شود به خوبی آگاه خواهیم شد. مهم‌ترین هدفی که در کاردرمانی دنبال می‌شود افزایش استقلال فرد و بهبود کیفیت زندگی وی می‌باشد که اهداف کاردرمانی ذهنی هم در همین قالب قابل توضیح و بررسی می‌باشد:

1- افزایش توجه و تمرکز،

2- تقویت حافظه،

3- آموزش مهارت‌های روزمره زندگی،

4- بهبود مشکلات حسی،

5- بهبود body image،

6- بهبود body schema و body awareness،

7- آموزش مهارت‌های اجتماعی،

8- افزایش تحمل کاری،

9- افزایش اعتماد به‌نفس،

10- رفع اختلالات یادگیری،

11- دستور پذیری،

12ـ آموزش مهارت حل مسئله،

13- تقویت حس عمقی،

14- افزایش هماهنگی بین چشم و دست،

15- و … .

هر کدام از این مهارت‌ها پایه و زیربنای رفتارها و توانایی‌های اساسی زندگی هستند که به فرد کمک می‌کنند که فعالیت‌های روزمره زندگی خود را به راحتی انجام دهند. در نتیجه افرادی که در این مهارت‌ها با نقص روبرو باشند نمی‌توانند بسیاری از فعالیت‌های خود را انجام دهند. همین موضوع باعث می‌شود که استقلال خود را از دست داده و کیفیت زندگی آن‌ها کاهش یابد.

چه افرادی به کاردرمانی ذهنی  نیاز دارند؟

بسیاری از کودکانی که در طول زندگی خود با مشکلات اعصاب و روان دست و پنجه نرم می‌کنند به کاردرمانی ذهنی نیاز دارند. در مورد این کوکان باید به دو نکته توجه داشته باشیم: نکته اول اینکه هر چه بیماری در سنین پایین‌تر تشخیص داده شده و درمان سریع‌تر شروع شود، نتیجه بهتری کسب خواهیم کرد. نکته دوم این که درمان توانبخشی در این کودکان ممکن است طولانی شود بنابراین به حمایت کامل خانواده نیاز دارند تا بتوانند خود را با شرایط موجود وفق دهند. مهم‌ترین اختلالاتی که می‌توانند از خدمات کاردرمانی ذهنی بهره‌مند شوند به در لیست زیر دیده می‌شوند:

اوتیسم، سندروم آسپرگر، اختلالات رفتاری، اختلال یادگیری، کودکان ADHD، تاخیر رشدی، مشکلات درکی-شناختی، مشکلات حافظه، اختلالات مخچه‌ای، فلج مغزی، اختلالات بینایی، اختلالات شنیداری، کم توانی ذهنی، بیماری‌های متابولیکی عصبی، اختلالات حسی، سندروم داون و غیره.

در نظر داشته باشید که بسیاری از اختلالات جسمی و ذهنی با هم وجود دارند و به ندرت پیش می‌آید که یک کودک فقط از اختلالات جسمی یا ذهنی رنج ببرد. به همین دلیل بسیاری از اختلالات جسمی مانند فلج مغزی و سندروم داون در این لیست دیده می‌شود. از طرفی دیگر تعداد اختلالاتی که می‌توانند از خدمات کاردرمانی ذهنی استفاده کنند بسیار زیاد است و لیست کامل آن ها در این نوشته نمی‌گنجد، بنابراین در صورت نیاز باید به مراکز معتبر کاردرمانی مراجعه کنید تا ارزیابی‌های لازم را به عمل آورند.

کلینیک جامع توانبخشی ایران با دو شعبه فعال در تهران و با کمک از درمانگران ماهر می‌تواند نقش پررنگی در بهبودی کودک محتاج به کاردرمانی ذهنی داشته باشد. برای دریافت مشاوره و نوبت می‌توانید با شماره تلفن زیر تماس حاصل فرمایید:

رویکردهای مورد استفاده در کاردرمانی ذهنی

کاردرمانی ذهنی از روش‌ها و متدهای مختلفی برای بهبود مراجعان خود استفاده می‌کند. برخی از این متدها به تنهایی کاربرد دارند و برخی دیگر باید هماهنگ با سایر رویکردها مورد استفاده قرار گیرند. مهم‌ترین رویکردهای مورد استفاده در کاردرمانی ذهنی شامل موارد زیر است:

1- یکپارچگی حسی

رویکرد یکپارچگی حسی بر این اساس استوار است که بین سیستم‌های حسی از جمله لامسه، بینایی، شنوایی، حس عمقی و دهلیزی هماهنگی و اثر متقابل وجود دارد. به این معنا که هر کدام از این حس‌ها روی دیگری تاثیر گذاشته و آن را تائید یا رد خواهد کرد. برای نمونه فردی که یک لیوان را لمس می‌کند، از طریق حس لامسه حالات آن را درک خواهد کرد و از طریق بینایی لیوان را می‌بیند که شکل و اندازه آن با آنچه که لمس کرده است همخوانی دارد. اصطلاح "یکپارچگی حسی" به پردازش، ادغام و سازماندهی اطلاعات حسی از بدن و محیط اشاره دارد. به عبارت ساده، این بدان معناست که چگونه اطلاعاتی را که از حواس ما می‌آید، تجربه و تفسیر شده و به آن واکنش نشان می‌دهیم. کاردرمانگران به کمک رژیم‌های حسی طراحی شده برای هر کودک سعی می‌کنند مشکلات وی را شناسایی کرده و آن را رفع کنند. یکپارچگی حسی در همه کارهایی که روزانه باید انجام دهیم مانند: لباس پوشیدن، غذا خوردن، حرکت کردن، معاشرت، یادگیری و کار کردن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. به همین دلیل است که بهبود یکپارچگی حسی به بهبود فعالیت‌های روزمره زندگی کمک خواهد کرد.

2- رویکرد درکی حرکتی

یکی از مهم‌ترین روش‌های درمانی در کاردرمانی ذهنی رویکرد درکی حرکتی است. اصل اساسی در این روش این است که انجام فعالیت‌های حرکتی، درک فرد از محیط و خودش را افزایش خواهد داد در نتیجه میزان شناخت و درک فرد به صورت قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد.رویکرد درکی حرکتی کمک می‌کند که فرد موقعیت اشیا را نسبت به همدیگر درک کرده و همچنین موقعیت خود را نسبت به هر یک از اشیای محیط درک کند. این رویکرد به بهبود آگاهی فرد از بدن خود (body awareness)، رفع مشکلات حسی و همچنین بهبود ادراک فضایی کمک خواهد کرد.

3- بازی درمانی

همانطور که در ابتدای نوشته اشاره کردیم کاردرمانی بر استفاده از فعالیت‌های هدفمند برای درمان افراد مختلف متمرکز است و از آنجایی که عمده فعالیت‌های کودک در قالب بازی است، استفاده از بازی درمانی می‌تواند به پیشرفت و بهبودی فرد کمک کند. رویکرد بازی درمانی معمولا به صورت تلفیقی با سایر روش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد تا کارآیی و اثربخشی مناسبی به همراه داشته باشد. برای نمونه ممکن است تمرینات درکی حرکتی در قالب بازی‌های روی ترامپولین یا تاب‌بازی برای فرد اجرا شود. بازی درمانی علاوه بر ساده کردن بیان احساسات کودک و ارتباط گیری به کودک کمک می‌کند که نقش‌های جدیدی را تجربه کند. قرار گرفتن در شرایط جدید باعث می‌شود که قدرت تفکر فرد تقویت شده و فرد بتواند خود را با شرایط جدید وفق دهد.

4- درمان شناختی رفتاری (cognitive-behavioral therapy)

درمان شناختی رفتاری یک درمان بین رشته‌ای است که توسط اکثر متخصصان سلام روان از جمله کاردرمانگران استفاده می‌شود. CBT بر این اساس استوار است که تفکرات، احساسات و رفتار افراد با هم ارتباط دارند و داشتن افکار و احساسات منفی می‌تواند فرد را در یک چرخه معیوب از مشکلات به دام بیاندازد. به همین دلیل سعی می‌شود مشکلات به اجزا کوچک‌تری تقسیم شوند تا تغییر آن‌ها راحت‌تر باشد. همچنین این رویکرد در تلاش است با تغییر محتوای تفکر فرد رفتارهای وی را اصلاح کند. درمان شناختی رفتاری به جای تمرکز روی مشکلات گذشته، تلاش می‌کند تا معضلات کنونی فرد را حل کند.

5- نوروفیدبک

نوروفیدبک جزو متدهای نوین درمانی در بیماری‌های سلامت روان است که بسیاری از درمانگران با اهداف درمانی مختلف از آن استفاده می‌کنند. این روش در کاردرمانی با هدف آموزش، تقویت توجه و تمرکز، حافظه، کنترل خشم، کاهش استرس فرد، افزایش تحمل کاری و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نوروفیدبک رفتارهای فرد توسط بازخوردهای آنی و لحظه‌ای اصلاح شده و در نتیجه مغز فرد نسبت به وضعیت جدید عادت می‌کند. از آنجایی که بیشتر تمرینات نوروفیدبک در قالب بازی به کودک ارائه می‌شود، تاثیر این تمرینات معمولا نسبت به تمرینات عادی بسیار بیشتر خواهد بود.

مراحل کاردرمانی ذهنی

حال که با اهداف و رویکردهای مورد استفاده در کاردرمانی آشنا شدیم لازم است تا مراحل و فرآیندهای آن را هم مرور کنیم تا بدانیم در صورت نیاز باید چه انتظاراتی از کاردرمانگران داشته باشیم:

1- ارزیابی

پس از ارجاع فرد به کاردرمانی ذهنی که معمولا از جانب روانپزشک، روانشناس یا گفتاردرمانگر صورت می‌گیرد، فرآیند ارزیابی شروع خواهد شد. ارزیابی با هدف پیدا کردن زمینه‌هایی که فرد در آن ها مشکل دارد، انجام خواهد شد. ارزیابی مهم‌ترین بخش درمان است چون در صورتی که ارزیابی دقیق انجام نشود و مشکلات فرد مشخص نشود، نمی‌توان اهداف و برنامه درمانی مشخصی را برای فرد تعیین کرد.

2- تعیین اهداف درمانی

پس از انجام ارزیابی لازم است کاردرمانگر اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت برای کودک تعیین کند. برای مثال ممکن است درمانگر هدف درمان را تقویت حافظه به صورتی که فرد بعد از 8 جلسه بتواند  5 کلمه مختلف را به خاطر بسپارد بیان کند. اهداف باید با توجه به مشکلات فرد و همچنین در نظر گرفتن نگرانی‌های خانواده و خود فرد تعیین شود.

3- اجرا برنامه درمانی

جلسات کاردرمانی ذهنی معمولا به صورت دو یا سه جلسه در هفته اجرا می‌شوند. در صورتی که مشکلات فرد حاد نباشد دو جلسه کافی خواهد بود. در مورد تعداد جلسات به کاردرمانگر اعتماد کنید و سعی کنید نهایت همکاری را با تیم درمان داشته باشید.

4- تمرین در خانه

خانواده نقشی محوری در درمان بیماران ذهنی دارد. به صورتی که به قطعیت می‌توان گفت جلسات درمانی در کلینیک هر چند لازم و ضروری هستند، اما به هیچ وجه کافی نیستند و لازم است تمرینات در خانه هم انجام شود. بسته به تشخیص درمانگر ممکن است تمرینات کلینیک در خانه تکرار شود یا برای برای خانه هم تمرینات جداگانه تجویز شود. هر چه در خانه تمرینات بیشتری انجام شود، پیشرفت کودک بیشتر بوده و راحت‌تر می‌تواند مفاهیم آموخته شده را در محیط خانه و سایر مکان‌ها اجرا نماید.

5- ارزیابی مجدد و ترخیص

در کاردرمانی ذهنی لازم است بعد از مدتی که درمان‌ها انجام شد، ارزیابی مجدد انجام شود. در این حالت اگر اهداف تعیین شده در مراحل قبل کسب شده باشد ممکن است فرد ترخیص شود، در غیر این صورت اهداف جدید برای فرد تعیین خواهد شد. همچنین در صورتی که اهداف تعیین شده، به دست نیامده باشد، لازم است مراحل قبلی از اول مجددا انجام شود. در نظر داشته باشید که کاردرمانگر در هر جلسه یک ارزیابی از فرد انجام خواهد داد و بر اساس آن مراحل بعدی درمان را پایه ریزی می‌کند. علاوه بر ارزیابی در هر جلسه لازم است به صورت دوره‌ای ارزیابی‌های مجدد انجام شود. نکته مهم دیگر این است که توانبخشی معمولا پروسه‌ای زمان‌بر است و نباید انتظار داشته باشید که بعد از چند جلسه محدود تمامی مشکلات فرد رفع شده باشد.

تمرینات کاردرمانی ذهنی

تمرینات کاردرمانی ذهنی بسته به رویکرد درمانی مورد استفاده، شدت مشکلات کودک، اهداف درمانی و همچنین تجهیزات موجود بسیار متنوع است. برای نمونه ممکن است نخ کردن مهره‌ها با هدف افزایش هماهنگی بین چشم و دست انجام شود یا در یک اتاق تاریک کودک یک نور را دنبال کند که به افزایش توجه و تمرکز وی منجر شود. طراحی تمرینات متناسب با اهداف درمانی از وظایف کاردرمانگر است. تمرینات باید به گونه‌ای باشد که در خانه هم قابل اجرا باشد تا اعضای خانواده بتوانند آن را با کودک تمرین کنند.

مرکز جامع توانبخشی سرو در زمینه کاردرمانی کودکان اوتیسم، بیش فعالی، سندروم داون، کودکان کم توان ذهنی، اختلالات حسی، اختلالات یادگیری ، لکنت زبان فعالیت می نماید. جهت تماس با کلینک جامع توانبخشی سرو باشماره تلفن های  3734-8809-021 و 09355505670 تماس حاصل فرمایید.

 

علت بی اشتهایی کودکان چیست؟

در اغلب اوقات بی‌اشتهایی کودکان طبیعی است و اگر فرزند شما سالم به نظر می‌رسد دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. همان‌طور که شما گاهی میل شدیدی به غذا خوردن دارید و گاهی بی‌اشتها هستید فرزند شما هم ممکن است یک روز در یک‌چشم به‌هم‌زدن تمام غذایش را با اشتیاق زیاد بخورد و گاهی بدون اینکه به آن دست‌زده باشد از سر سفره بلند شود.

با این حال اگر مدت زیادی است که تلاش‌های شما برای غذا دادن به فرزندتان بی‌فایده است و هر روز ساعت‌های زیادی را پای اجاق‌گاز صرف می‌کنید تا غذای مورد علاقه‌ فرزندتان را برای او آماده کنید و هر بار از رفتار فرزندتان مأیوس می‌شوید، می‌تواند نشانه‌ای از وجود یک مشکل جدی‌تر باشد. در این زمان است که باید به علت بی‌اشتهایی کودک پی برد.

درصورتی‌که کاهش اشتهای کودک شما با علائم دیگری همراه است و یا فرزند شما برای مدتی طولانی از خوردن وعده‌های غذا امتناع می‌کند نباید بی‌تفاوت باشید و برای پیدا کردن علت بی اشتهایی کودک اقدام کنید، چرا که ممکن است فرزندتان دچار سوءتغذیه شود.

اما چگونه می‌توان فهمید بی اشتهایی کودک یک امر طبیعی و موقتی است یا به مشکل دیگری مربوط می‌شود؟ شناسایی علت‌ بی اشتهایی می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند. بنابراین توصیه می‌کنیم تا انتهای این مقاله همراه ما باشید تا با رایج‌ترین دلایل بی‌اشتهایی کودکان آشنا شوید.

۱.بی‌ اشتهایی نشانه‌ای از وجود بیماری در کودکان

اگر فرزند شما اغلب اشتهای خوبی دارد، اما مدتی است که تمایلی به غذا خوردن ندارد، ممکن است نشانه‌ای از وجود یک بیماری باشد. یکی از دلایل مهمی که می‌تواند منجر به کاهش قابل‌توجه اشتها در کودکان شود، بیماری است. در این زمان اهمیت دارد که به شرایط جسمانی کودک خود توجه کنید و هر تغییر یا علائم حتی کوچک را جدی بگیرید.

برای مثال کم‌خونی ممکن است دلیلی برای ازدست‌دادن اشتهای کودک باشد. کودکانی که از کم‌خونی رنج می‌برند ضعیف‌تر، خسته‌تر و تحریک‌پذیرتر از دیگران به نظر می‌رسند. خوشبختانه، این حالت مقطعی است و بیشتر کودکان پس از بهبودی از بیماری اشتهای خود را دوباره به دست می‌آورند. برای دانستن موارد این چنینی لازم است  به متخصص مراجعه کنید تا کودک چکاپ شود.

۲.استرس مهم‌ترین علت بی‌ اشتهایی در کودکان

به‌طورکلی، استرس اثرات منفی زیادی بر روی بدن دارد و یکی از عواقب آن بروز بی‌اشتهایی در کودکان خردسال است. در واقع می‌توان گفت یکی از علائم فیزیکی اضطراب در کودکان همین بی‌اشتهایی کودکان است. اگر متوجه شدید که کودک شما علاقه‌ای به خوردن غذا ندارد و یا شب‌ها به‌سختی می‌خوابد، ممکن است از استرس رنج می‌برد. در چنین شرایطی برای رفع بی‌اشتهایی فرزندتان، باید علت استرس او را شناسایی کنید و سعی کنید آن را برطرف کنید و یا کاهش دهید. برخی از علل رایج استرس در دوران کودکی عبارتند از:

  •   مسائل خانوادگی مانند مرگ در خانواده، مرگ حیوان خانگی یا تولد خواهر یا برادر
  •   قلدری
  •   ناتوانی در مقابله با فشار تحصیلی و انتظارات غیر معقول والدین

۳.بی‌میلی به غذا در دوره‌های خاصی از رشد

تغییر در سرعت رشد می‌تواند باعث بی اشتهایی در کودکان شود. سرعت رشد کودکان در سال اول بیش از سایر سال‌های زندگی آن‌هاست، اما به‌تدریج کاهش می‌یابد بنابراین در این دوره از سن رشد، بی اشتهایی طبیعی است. نوزادان در سال اول زندگی به طور میانگین ۷ کیلوگرم وزن اضافه می‌کنند، اما کودکان نوپا در سال‌های پیش‌دبستانی تنها ۲ یا ۳ کیلوگرم در سال اضافه‌وزن دارند. فرزند شما در دوران ۳ تا ۴ سالگی ممکن است اصلاً افزایش وزن نداشته باشد و سرعت رشد او کاهش یابد؛ بنابراین به کالری کمتری هم نیاز دارد به همین دلیل به نظر می‌رسد که  دچار بی‌اشتهایی شده‌است. به این پدیده، بی‌اشتهایی فیزیولوژیکی می‌گویند.

۴.یبوست و مشکلات روده عامل بی اشتهایی کودک

یبوست معمولاً شامل وجود مشکل یا ناتوانی در اجابت مزاج برای مدت طولانی است. کودکی که یبوست دارد ممکن است غذا خوردن را متوقف کند و نتواند دلیل آن را توضیح دهد. همچنین وجود انگل در روده علت مهم دیگر بی اشتهایی در کودکان است. برخی از این انگل‌ها علائمی ندارند و برخی دیگر می‌توانند منجر به خونریزی روده، اسهال خونی و غیره شوند. متاسفانه برخی از این انگل‌ها به‌راحتی میان کودکان منتقل می‌شوند و در سنین مدرسه بیشتر احتمال ابتلا به آن وجود دارد.

۵.میان‌وعده‌های نامناسب  علت غذا نخوردن کودکان

شاید وقتی کودک خود را گرسنه می‌بینید سعی می‌کنید به او یک یا دو میان وعده سریع بدهید، اما خوردن تنقلات بین وعده‌های غذایی باعث می‌شود بچه‌ها برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنند و در نتیجه کودک شما دچار بی اشتهایی شده غذای موجود در بشقاب خود را نیمه‌تمام رها می‌کند. برای میان وعده‌ها می‌توانید از انواع غذا های سالم مانند ماست، میوه و سبزیجات استفاده کنید تا دارای ارزش غذایی کافی باشند، اما دقت کنید میان وعده‌ها نباید جایگزین وعده‌های اصلی باشند و حجم آن‌ها باید به اندازه‌ای باشد که جلوی اشتهای کودک گرفته نشود. 

۶.تاثیر افسردگی در بی‌اشتهایی کودکان

آیا فرزند شما علاقه‌ خود را به نقاشی کشیدن ازدست‌داده است و دیگر نمی‌خواهد حتی مداد را لمس کند و یا به طور ناگهانی دیگر تمایلی به انجام بازی مورد علاقه‌اش ندارد؟ آیا کودکتان در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شده و بیشتر اوقات ترجیح می‌دهد تنها باشد .

شاید این علائم را با احساس غم و اندوه موقت اشتباه بگیرید، اما اگر می‌بینید این حالت برای مدت طولانی ادامه دارد و درعین‌حال کودک شما از غذا خوردن اجتناب می‌کند، این احتمال وجود دارد که دچار افسردگی شده باشد. افسردگی همانطور که در بزرگسالان باعث کاهش اشتها می‌شود در کودکان نیز چنین تاثیری دارد. حتی می‌توان گفت تغییر خلق و خو در کودکان یکی از اصلی‌ترین دلایل بی اشتهایی کودکان است. 

۷.بی‌اشتهایی عصبی در کودکان در اثر وسواس کاهش وزن

بی‌اشتهایی عصبی یک اختلال روانی جدی است که در آن کودک شما به دلیل اینکه تصویر بدی از ظاهر فیزیکی خود در ذهن دارد وسواس کاهش وزن پیدا کرده  و از خوردن غذا برای مدت طولانی خودداری می‌کند. خانواده‌ این کودکان اغلب منتقد و سخت‌گیر هستند و دارای سابقه‌ اضافه‌وزن، بیماری‌های جسمی و یا سایر مشکلات روحی و روانی هستند. البته علت‌های دیگری نظیر ژنتیک، فرهنگ و نگرش جامعه، اختلال در هورمون‌ها و تعادل شیمیایی مغز نیز در بروز این نوع اختلال روانی تاثیرگذار هستند.

لازم به ذکر است این اختلال بیشتر در سنین نوجوانی مشاهده می شود، اما اگر علائمی از این اختلال را در فرزند خود مشاهده کردید، حتما به روانشناس کودک مراجعه کنید زیرا این مسئله کاملا تخصصی است و به درمان خاص نیاز دارد.

۸.ارتباط مصرف برخی داروها و غذانخوردن کودک

اگر به‌تازگی از داروی خاصی برای کودکتان استفاده کرده اید و یا کودکتان در حال حاضر در حال مصرف داروست، به خاطر بی‌اشتهایی‌اش نگران نباشید. این بی اشتهایی کاملا موقتی است. مصرف برخی داروها مثل آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان بیماری‌ می‌تواند بر روی اشتهای کودک شما تأثیرگذار باشند. به همین دلیل ممکن است متوجه شوید فرزند شما مثل قبل گرسنه نمی‌شود و یا بیش از حد احساس گرسنگی می‌کند. معمولا در این مواقع جای نگرانی نیست زیرا بعد از قطع دارو معمولا اشتهای کودک بر می‌گردد، اما اگر این بی اشتهایی شدید است می‌توانید این مسئله را با پزشک کودک در میان بگذارید تا در صورت نیاز از داروهای جایگزین استفاده کند.

۹.کم تحرکی عامل اساسی بی اشتهایی در کودکان

کودکان به طور طبیعی عاشق بازی، تفریح و ورزش هستند و با انجام این فعالیت‌های فیزیکی گرسنه می‌شوند، اما اگر دختر یا پسر شما رغبتی به بیرون رفتن از خانه و بازی‌کردن ندارد و ترجیح می‌دهد بیشتر اوقات بی‌تحرک بوده یا مشغول بازی با تبلت و یا رایانه خود باشد، هنگام غذا خیلی گرسنه نخواهد بود. این بی تحرکی  می‌تواند علت بی‌ اشتهایی کودک شما باشد. در این مواقع بهترین کار تشویق کودک به انجام ورزش است می‌توانید با نظر خواستن از کودک رشته ورزشی موردعلاقه کوکتان را کشف کنید و او را در یک باشگاه ثبت‌نام کنید. ورزش کردن علاوه بر اینکه موجب تقویت اشتهای کودکان می‌شود فواید بیشمار دیگری نیز برای کودکان دارد.

چند راهکار ساده برای بهبود بی اشتهایی کودکان

نحوه‌ رفتار شما در مواجه با کودکی که دچار بی‌اشتهایی شده است بسیار مهم است و تاثیر چشمگیری در حل این مسئله دارد. به‌عنوان‌مثال به فرزندتان اجازه دهید در هر وعده اصلی هر چه‌قدر می‌خواهد غذا بخورد. تحت‌فشار قرار دادن او برای خوردن لقمه‌ دوم و سوم کمکی به حل این مسئله نمی‌کند. اگر کودک شما نمی‌تواند یک‌باره مقدار زیادی غذا بخورد، سه وعده روزانه‌ او را به پنج تا شش وعده غذایی کوچک تقسیم کنید. پیشنهاد می‌کنیم گاهی به او اجازه دهید که در فرایند آشپزی به شما کمک کند تا به طور طبیعی علاقه بیشتری نسبت به غذا پیدا کند. همچنین با چیدمان غذا بازی کنید و آن را طوری بچینید که از نظر بصری برای او جذاب باشد. اگر کودک شما زمان زیادی را روی کاناپه مشغول تماشای تلویزیون و بازی با تبلت است، او را در کلاس‌های شنا ثبت‌نام کنید یا او را تشویق کنید که با دوستانش در پارک بازی کند.

سعی کنید به‌جای استفاده از غذاهای ناسالم و تنقلاتی که سرشار از قند و کالری هستند و باعث کاهش اشتها می‌شوند از جایگزین‌های سالم استفاده کنید و هنگام صرف غذا، از فرزندتان در مورد تکالیف یا اوضاع مدرسه، سؤال نکنید. در عوض، کمی موسیقی بگذارید و حال و هوای خانه را عوض کنید.

در نهایت، امیدواریم بعد از مطالعه‌ این مقاله و آشنا شدن با علت بی‌اشتهایی کودکان کمی به کاهش دغدغه شما و پیدا کردن راه حلی در این زمینه کمک کرده باشیم. اگر به جز موارد اشاره شده روش‌های دیگری برای بهبود اشتهای کودکان می‌شناسید، می‌توانید تجربیات خود را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

 

مرکز جامع توانبخشی سرو در زمینه بازی درمانی کودکان اوتیسم، بیش فعالی،  اختلالات حسی، اضطرابی، پرخاشگری ،وسواسی و نافرمانی مقابله ای فعالیت می نماید. جهت تماس با کلینک جامع توانبخشی سرو باشماره تلفن های  3734-8809-021 و 09355505670 تماس حاصل فرمایید.

کاردرمانی کودکان بیش فعال

کاردرمانی کودکان بیش فعال یکی از راهکارهای موثر در بهبود شرایط این کودکان است، زیرا بر بهبود توانایی آنها در تنظیم پاسخ های حسی و حرکتی تمرکز دارد که می تواند به کاهش بیش فعالی و افزایش توجه و تمرکز کمک کند.

مدت زمان کاردرمانی برای کودکان بیش فعال بسته به نیازهای فردی کودک متفاوت است. به طور معمول، یک دوره کاردرمانی برای بیش فعالی ممکن است از چند ماه تا چند سال طول بکشد. طول درمان به شدت بیش فعالی کودک، پیشرفت او در درمان و توانایی آنها در به کارگیری مهارت هایی که در درمان می آموزند در زندگی روزمره خود بستگی دارد. مهم است که با یک متخصص کاردرمان برای تعیین بهترین روش درمانی برای نیازهای خاص کودک خود مشورت کنید.

کاردرمانی می تواند به عنوان یک درمان مستقل برای بیش فعالی استفاده شود، اما اغلب در ترکیب با سایر روش های درمانی استفاده می شود. این به این دلیل است که بیش فعالی یک وضعیت پیچیده است که می‌تواند دلایل زمینه‌ای متعددی داشته باشد و اغلب برای پرداختن به تمام جنبه‌های این بیماری، یک رویکرد چند رشته‌ای ضروری است.

کاردرمانی می‌تواند با ارائه فعالیت‌ها و تمرین‌هایی به کودکان مبتلا به بیش‌فعالی کمک کند تا مهارت‌های لازم برای مدیریت رفتار و بهبود دامنه توجه خود را توسعه دهند. این فعالیت‌ها ممکن است شامل درمان یکپارچه‌سازی حسی باشد که به کودکان کمک می‌کند اطلاعات حسی را بهتر درک کنند و پردازش کنند، یا درمان شناختی-رفتاری که به کودکان کمک می‌کند الگوهای افکار منفی را شناسایی و تغییر دهند.

با این حال، در برخی موارد، دارو یا درمان های دیگر نیز ممکن است برای مدیریت بیش فعالی لازم باشد. مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی کار کنید تا بهترین روش درمانی را برای هر کودک مشخص کنید.

کاردرمانی بیش فعالی چه کمکی به کودکان می‌کند؟

در کاردرمانی کودکان بیش فعال کاردرمانگر در جلسات کاردرمانی بیش فعالی در بهبود مهارت‌های زیر مداخله می‌کند:

  • سازماندهی و برنامه ریزی
  • مشکلات پردازش حسی
  • توسعه مهارت های خودتنظیمی
  • مهارت های حرکتی ظریف و درشت
  • ایجاد استقلال در کارهای روزمره
 

بیایید هر یک از این 5 حوزه فعالیت کاردرمانی برای کودکان بیش فعال را دقیق‌تر بررسی کنیم تا ببینیم چگونه کاردرمانی به این کودکان کمک می‌کند.

1. سازمان‌دهی و برنامه ریزی

در کاردرمانی بیش فعالی برای بهبود مهارت برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی به کودک کمک می کنیم تا تکالیف را به مراحل کوچک قابل انجام تقسیم کند.

این کار باعث می‌شود کودکان بیش فعال هنگام انجام کار احساس گیج شدن نداشته باشند، و دقیقاً بدانند کار را باید از کجا شروع کنند.

یادگیری این مهارت می‌تواند در قالب کارهای ساده‌ی روزمره باشد؛ اما همان تکالیف ساده‌ای که برای کودکان بیش فعال و والدین آن‌ها به چالشی بزرگ بدل شده است؛ مانند برنامه‌ریزی و مدیریت تکالیف مدرسه، انجام وظایف محول شده به آن‌ها مانند مرتب کردن اتاق یا تهیه‌ی جدول زمانی برای کارهای روزانه.

ما در کاردرمانی کودکان بیش فعال ، استفاده از اطلاعات بصری را یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به برنامه ریزی و سازمان‌دهی کودکان می دانیم. به عنوان مثال، ممکن است از نمودارهای تصویری ساده، یادداشت‌های رنگی، کدگذاری رنگی و یا چک لیست‌ها استفاده کنیم.

2. مشکلات پردازش حسی

مطالعات نشان داده است که حدود 40 درصد از کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال پردازش حسی نیز هستند.

کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی (SPD) ممکن است به اطلاعات حسی بیش از حد یا کمتر از حد پاسخ دهند. آنها ممکن است به طور دقیق اطلاعات حسی را تفسیر نکنند یا ممکن است یک اختلال حرکتی مبتنی بر حس داشته باشند.

ما در کلینیک به‌عنوان کاردرمانگر ، با کودکان بیش فعال مبتلا به اختلال پردازش حسی کار می‌کنیم و با روش‌های فعال، هدفمند و متناسب با سن و علایق کودک مداخلات درمانی انجام می‌دهیم تا کودک به تحریکات حسی پاسخ‌های مناسب بدهد و بتواند فعالیت‌های روزمره را به خوبی در خانه و مدرسه انجام دهد.

ما همچنین استراتژی هایی را برای والدین ارائه می دهیم تا به مدیریت رفتار فرزندانشان در خانه کمک کنند و برای معلمان برای کمک به مدیریت رفتار با کودک بیش فعال در کلاس درس. اینها ممکن است چیزهای ساده‌ای مانند توصیه به «جوراب‌های بدون درز»، فعالیت‌های سنگین کاری، داشتن محل آرامش در مدرسه یا استفاده از کوسن نشستن Movin برای نشستن باشد.

3. توسعه مهارت های خودتنظیمی

خودتنظیمی یعنی ما قادریم احساسات و رفتارهای خود را تنظیم کنیم. کودکی که خودتنظیمی ضعیفی دارد ممکن است به خاطر یک مشکل کوچک دچار فروپاشی شود، مثلاً وقتی خانواده در حال بیرون رفتن از خانه هستند به او گفته می شود که باید با اسباب بازی مورد علاقه خود بازی نکند.

در کاردرمانی کمک به کودکان، ما از برنامه درسی Zones of Regulation استفاده می کنیم تا به بچه ها آموزش دهیم که چگونه احساسات و رفتار خود را تنظیم کنند.

ابزار بصری Zones of Regulation به چهار قسمت رنگی مختلف تقسیم می‌شود که هر یک نشان دهنده احساس متفاوتی است. به عنوان مثال منطقه آبی به عنوان منطقه غمگین و خسته دیده می شود و منطقه قرمز زمانی است که شما احساس عصبانیت می کنید. به کودکان آموزش داده می‌شود که تشخیص دهند چگونه احساس می‌کنند و در چه منطقه‌ای هستند. سپس طیفی از استراتژی‌ها را یاد می‌گیرند که به آنها کمک می‌کند تا به منطقه سبز بازگردند، یعنی زمانی که شما آرام هستید، توجه می‌کنید و به خوبی تنظیم می‌شوید.

4. مهارت های حرکتی ظریف و درشت

وظایف حرکتی ظریف شامل ماهیچه های کوچک دست می شود. کاردرمانگران به رشد مهارت های دست خط، گرفتن مداد، قدرت دست، هماهنگی چشم و دست، مهارت انگشتان و مهارت های دستکاری در دست کمک می کنند. بهبود در این زمینه ها ممکن است به کودک کمک کند تا از کارد و چنگال استفاده کند، بند کفش خود را ببندد یا خوانایی نوشتار خود را بهبود بخشد.

وظایف حرکتی درشت شامل عضلات بزرگ بدن می شود. ما به عنوان کاردرمانگر به کودکان کمک می کنیم تا از هر دو طرف بدن خود به طور هماهنگ استفاده کنند، قدرت مرکزی خود را توسعه دهند، از خط وسط عبور کنند، تعادل و مهارت های هماهنگی عمومی خود را بهبود بخشند. بهبود در این زمینه ها ممکن است به کودکان کمک کند تا فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری، شنا کردن مستقل یا بهبود مهارت های فوتبال و مشارکت تیمی خود را انجام دهند.

5. توسعه استقلال در کارهای روزمره

کاردرمانگران با بچه ها کار می کنند تا بتوانند وظایف متناسب با سن خود را انجام دهند. این می تواند آماده شدن خود برای مدرسه در صبح، درست کردن یک میان وعده یا بستن کیف مدرسه باشد. ما در تجزیه و تحلیل وظایف آموزش دیده ایم، که وظایف را به مراحل کوچک قابل دستیابی تقسیم می کند. به این ترتیب کودک همیشه احساس مثبتی دارد و مشتاق به تسلط بر کار است. ما به عنوان کاردرمانگر از طیف وسیعی از راهبردهای مختلف برای ایجاد استقلال در کودکان استفاده می کنیم. اینها ممکن است شامل نمودارهای بصری، چک لیست، دستورالعمل های تکراری و تکرار زیاد باشد.

کاردرمانگران با تعداد زیادی از کودکان مبتلا به ADHD در زمینه های مختلف کار می کنند. در کاردرمانی کمک به کودکان، ما به روش‌های مختلفی به کودکان مبتلا به ADHD کمک می‌کنیم، از جمله:

  • جلسات کاردرمانی یک به یک
  • برنامه فشرده حسی برای کودکان با مشکلات پردازش حسی
  • برنامه های گروهی مهارت های اجتماعی و خودتنظیمی ما
  • برنامه های گروهی دست خط
 

تکنیک های کاردرمانی کودکان بیش فعال

کاردرمانی از تکنیک های مختلفی برای کمک به کودکان بیش فعال استفاده می کند. برخی از این تکنیک ها عبارتند از:

درمان یکپارچگی حسی: این تکنیک شامل استفاده از فعالیت‌های حسی برای کمک به کودکان برای تنظیم ورودی حسی و بهبود توانایی تمرکز است.

بازی درمانی: بازی درمانی برای کمک به رشد مهارت های اجتماعی، بهبود مهارت های ارتباطی و یادگیری نحوه مدیریت احساسات به کودکان استفاده می شود.

آموزش مهارت های حرکتی ظریف: آموزش مهارت های حرکتی ظریف به کودکان کمک می کند تا هماهنگی دست و چشم، مهارت و قدرت انگشتان خود را بهبود بخشند.

آموزش مهارت های حرکتی درشت: آموزش مهارت های حرکتی درشت به کودکان کمک می کند تا تعادل، هماهنگی و آمادگی جسمانی کلی خود را بهبود بخشند.

درمان شناختی-رفتاری: درمان شناختی-رفتاری برای کمک به کودکان در شناسایی افکار و رفتارهای منفی و جایگزینی آنها با افکار مثبت استفاده می شود.

این تکنیک ها متناسب با نیازهای خاص هر کودک طراحی شده اند و به آنها کمک می کند تا مهارت های مورد نیاز خود را برای موفقیت در مدرسه و زندگی توسعه دهند.

فواید کاردرمانی

کاردرمانی مزایای زیادی برای کودکان بیش فعال دارد. برخی از مزایای کلیدی عبارتند از:

بهبود توجه و تمرکز: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند توانایی توجه و تمرکز خود را بهبود بخشند که می تواند به موفقیت آنها در مدرسه و سایر فعالیت ها کمک کند.

خودتنظیمی بهتر: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند مهارت های خودتنظیمی بهتری را توسعه دهند، که می تواند به آنها کمک کند تا احساسات و رفتارهای خود را به طور مؤثرتری مدیریت کنند.

افزایش مهارت‌های اجتماعی: کاردرمانی می‌تواند به کودکان در بهبود مهارت‌های اجتماعی، از جمله توانایی آنها در برقراری ارتباط، تعامل با دیگران و دوست‌یابی کمک کند.

افزایش آمادگی جسمانی: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا آمادگی جسمانی و هماهنگی خود را بهبود بخشند، که می تواند به آنها کمک کند در ورزش و سایر فعالیت های بدنی شرکت کنند.

عزت نفس بالاتر: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند احساس موفقیت و غرور در توانایی های خود داشته باشند که می تواند عزت نفس و اعتماد به نفس آنها را افزایش دهد.

به طور کلی، کاردرمانی می‌تواند ابزار ارزشمندی برای کمک به کودکان بیش‌فعال باشد تا مهارت‌هایی را که برای موفقیت در مدرسه، خانه و زندگی نیاز دارند، توسعه دهند.

مرکز جامع توانبخشی سرو در زمینه کاردرمانی کودکان اوتیسم، بیش فعالی، سندروم داون، کودکان کم توان ذهنی، اختلالات حسی، اختلالات یادگیری ، لکنت زبان فعالیت می نماید. جهت تماس با کلینک جامع توانبخشی سرو باشماره تلفن های  3734-8809-021 و 09355505670 تماس حاصل فرمایید.

کاردرمانی برای راه افتادن کودک

کاردرمانی یکی از شاخه‌های توانبخشی است، کاردرمانگر ابتدا مشکلات ذهنی و جسمی بیمار را مورد بررسی قرار دهد، سپس تأثیراتی که این مشکلات بر زندگی جانبی فرد می‌گذارند را پیدا میکند و از طریق یک برنامه هدفمند به فرد بیمار کمک میکند تا برای انجام‌ کارهایش به استقلال دست یابد. کاردرمانی برای راه رفتن کودک یک روش درمانی با استفاده از تکنیک های خاص تمرینی و جسمی است که توسط کاردرمانگر بر روی بیمار در کلینیک یا بصورت کاردرمانی در منزل انجام می شود.یکی از خدمات کلینیک جامع توانبخی سرو هم ارائه خدمات کاردرمانی در منزل در تمامی مناطق تهران است.
کاردرمانگر با تسلط بر آناتومی، فیزیولوژی و روانشناسی سعی می‌کند به بیمار برای کسب مهارت‌های کلامی یا حرکتی کمک کند. برای مثال برای کاردرمانی کودکی که اختلال در راه رفتن دارد، یک برنامه هدفمند طراحی میشود تا ضعف آن عضله‌ یا اندامی که منجر به اختلال شده را از طریق بازی کردن با کودک مرتفع شود. طراحی بازی مربوطه، کاردرمانگر را به هدفش نزدیک می‌کند و هم برای کودک لذت‌بخش است. در این شرایط کودک به هیچ عنوان متوجه درمان نمی‌شود و بازی را صرفاً به خاطر خود بازی انجام می‌دهد و از انجام آن لذت می‌برد.

راه افتادن کودک به چه عواملی بستگی دارد؟

راه رفتن در کودکان و هماهنگی عضلات با یکدیگر به تقویت عضلات آن‌ها و تکامل سیستم عصبی ربط دارد. بعد از به دنیا آمدن نوزادان زمانی طول می‌کشد که ماهیچه‌های درگیر در راه رفتن به قدرت کافی برسند و کودک توانایی هماهنگ کردن عضلات مختلف با یکدیگر و ایستادن و راه رفتن تؤامان را یاد بگیرد. به همین دلیل همه نوزادان ابتدا نشستن را یاد می‌گیرند بعد غلت خوردن و چهاردست و پا رفتن و در آخر راه رفتن را.

سن راه افتادن کودک چه زمانی است؟

تمام کودکان کمابیش مسیر مشابهی را برای به راه افتادن طی می‌کنند. هرچند ممکن است برای هر کودک با کودک دیگر اندک تفاوت‌هایی وجود داشته باشد . قبل از درخواست کاردرمانی برای راه رفتن کودک بهتر است ابتدا با زمان نرمال رشد اندام‌های حرکتی نوزاد از بدو تولد تا راه رفتن آشنا شوید.

راه رفتن کودک تا دو ماهگی: نوزادان از بدو تولد تا دو ماهگی رفلکس گام برداشتن دارند، یعنی زمانی که آن‌ها را در حالت ایستاده روی سطح سفت نگه دارید حالتی شبیه گام برداشتن به پاهای خود می‌دهند.

راه رفتن کودک تا سه تا چهار ماهگی: کودک فقط می‌تواند در حالت خوابیده روی زمین سر و سینه خود را کمی بالا بیاورد. این کار را با کمک دست‌هایش انجام می‌دهد. در این حرکت عضلات دست و گردن و شانه شروع به تقویت‌شدن می‌کنند.

راه رفتن کودک تا پنج ماهگی: در این محدوده کودک شروع به قوی‌تر کردن پاهایش از طریق تمرین دادن آن‌ها می‌کند. به این ترتیب که اگر کودک را روی پای خود بایستانید شروع به بالا پائین پریدن با پاهایش می‌کند. همچنین کودک می‌تواند در این دوره دست‌هایش را به جلو تکیه دهد و با اتکاء به دست‌هایش بنشیند.

راه رفتن کودک تا شش تا نه ماهگی: در این دوره کودک نشستن را می‌آموزد. نشستن بدون استفاده از تکیه‌گاه به تقویت عضلات گردن و شانه و سر کمک می‌کند. همچنین کودک در حین نشستن حفظ تعادل و هماهنگی بین اندام‌هایش را تمرین می‌کند که بسیار برای راه رفتن ماه‌های بعد لازم و ضروری است. بسیاری از بچه‌ها در این دوره چهار دست و پا رفتن را هم یاد می‌گیرند اما چهار دست و پار فتن ضروری نیست و بسیاری از بچه‌ها آن را جا می‌اندازند و بعد از نشستن به یکباره راه می‌روند.

راه رفتن کودک تا نه تا دوازده ماهگی: در این دوره کودک با تکیه بر اشیائی مثل مبل و میز از جایش بلند شده و می‌ایستد، ممکن است با کمک شما بتواند چند قدم راه برود یا به کمک مبل و میز در خانه گردش کند. بعضی کودکان در این دوره اولین قدم‌های خود را هم برمی‌دارند.

راه رفتن کودک تا دوازده تا پانزده ماهگی: به احتمال زیاد کودک شما تا این دوره شروع به راه رفتن کرده. ولی اگر هنوز هم کودکتان راه نمی‌رود با اینکه دیر نیست و فرصت باقی است بد نیست این موضوع را با پزشک کودکتان مطرح کنید.

راه رفتن کودک تا شانزده تا هجده ماهگی: کودک می‌تواند از پله‌ها بالا برود و حتی برقصد.

راه رفتن کودک تا نوزده تا بیست و چهار ماهگی: در نزدیکی دوسالگی، کودک شما سرعتش را برای دویدن بیشتر می‌کند.

آیا تأخیر در راه افتادن نوزادان نگران‌کننده است؟

دیر راه افتادن کودکان از آن دسته از مشکلاتی است که والدین زیاد با آن مواجه می‌شوند. بخش زیادی از این مشکل به نگرانی و استرس والدین برمی‌گردد. بالاخص اگر والدین منتظر راه افتادن اولین فرزندشان هستند این انتظار گاهی آن‌ها را به استرس می‌کشاند. از طرف دیگر مقایسه بین بچه‌های مختلف باعث می‌شود والدین برای راه افتادن کودکشان عجله داشته باشند و بخواهند برای کودکشان کاردرمانی راه رفتن انجام شود. اگر کودک همسایه در نه ماهگی راه افتاده به احتمال زیاد شما هم از نه ماهگی کودکتان روزشماری می‌کنید تا او اولین قدم را بردارد اما به یاد داشته باشید که آناتومی هر کودک با کودک دیگر متفاوت است و دلیل ندارد همه کودکان در زمانی مشابه هم راه بیفتند. اما اگر کودک شما تا 15 ماهگی هم نتوانست اولین قدم‌ها را بردارد این موضوع را با پزشک کودکتان مطرح کنید تا از راهنمایی‌های لازم برای کودکان بهره بگیرید.

علت راه نفتادن کودکان چیست؟

کودک برای راه افتادن به چند چیز احتیاج دارد. اول اینکه عضلات پاهایش به اندازه نگه‌داشتن وزن بدنش قوی شوند و دوم حفظ تعادل بدنش را یاد بگیرد. اگر کودک شما دیر راه افتاد به هیچ عنوان دیر راه افتادن او را به کم‌هوشی یا نقص عضلانی یا ذهنی او ربط ندهید. راه رفتن کودک بیشتر از هرچیز به آناتومی اندام او و ژنتیک‌اش ربط دارد. بچه‌های با پاهای کوتاه به دلیل اینکه زودتر موفق به حفظ تعاد بدنشان می‌شوند از بچه‌های با پاهای بلند زودتر راه می‌افتند. همینطور بچه‌های لاغر زودتر از بچه‌های تپل راه می‌افتند چرا که عضلات پاهایشان زودتر توانایی تحمل وزنشان را بدست می‌آورد. به خاطر داشته باشید که اگر شما و همسرتان در کودکی دیر راه افتادید عجیب نیست که کودکتان هم دیر راه بیفتد. زمان راه افتادن برای کودکان زودرس را باید از نه ماهگی آن‌ها حساب کنید و نه زمان تولدشان. همچنین توجه داشته باشید که اگر کودک شما در تمام مراحل قبل هم با تأخیر حرکتی مواجه بوده، مثلاً دیرتر از بقیه بچه‌ها گردنش را راست نگه داشته یا شروع به نشستن کرده، عجیب نیست که راه رفتن او هم با تأخیر همراه باشد. گاهی اوقات نداشتن هیچ کمکی برای راه رفتن باعث تأخیر در راه رفتن کودکان می‌شود. در واقع کودک برای راه رفتن قبل از هر چیز باید انگیزه داشته باشد، زیاد بغل کردن کودک و محصور کردن او در فضای بسته این انگیزه را از او می‌گیرد.

روش‌های کاردرمانی برای راه رفتن کودک

روش‌های کاردرمانی برای راه رفتن کودکان بسته به این که کدام نوع از اختلال در کودک وجود دارد به سه گروه تقسیم می‌شوند:

  • 1) اختلالات جسمی(مانند فلج مغزی، سندروم داون، مشکلات تعادلی، اختلالات عصبی عضلانی، اصلاح الگوی حرکتی نادرست، عوارض ناشی از تشنج، اختلالات مادرزادی و...)
  • 2) اختلالات ذهنی(مانند اتیسم، کم توانی ذهنی، بیش‌فعالی ،مشکلات حافظه، مشکلات رفتاری شناختی، اختلالات مربوط به یادگیری، بینایی و شنیداری و...)
  • 3) اختلالات روانی(مانند هذیان و بی قراری، اسکیزوفرنی و...)

مرکز جامع توانبخشی سرو در زمینه کاردرمانی کودکان اوتیسم، بیش فعالی، سندروم داون، کودکان کم توان ذهنی، اختلالات حسی، اختلالات یادگیری ، لکنت زبان فعالیت می نماید. جهت تماس با کلینک جامع توانبخشی سرو باشماره تلفن های  3734-8809-021 و 09355505670 تماس حاصل فرمایید.